AŞK ve İNAT

Ahmet Mahir Pekşen

O’nu çok özlemişti… Öyle çok, her şeyden çok,
Bunca yıllık sevdanın bitişi oldu ani,
Kalbi bin kez “Gel” dedi, beklerken pencerede,
Dili “Gel” diyemedi, gururu oldu mani.

Su içse bardağında hayali çalkalandı.
Gördüğü her rüyayı, onu düşünüp yordu,
Mavi gökte ak bulut ona benzerdi baksa,
Çiçeklerde renk oydu, leylak o kokuyordu.