Elia

Elia, rengini biz karmıştık bu şiirin hatırla!
Sanırım bir savaştan bahsediyorduk. Savaş
denince kayıplardan, kayıp giden bir yıldan,
acıdan, acı denince dostluktan. Ve dostluk
denince kalem gelir benim aklıma. İlk
dokunduğun gün kaleme, kalemden sonra,
sebepsiz bir güvenden sonra, dilimi de ‘sus’a
boyadım.