OSMAN HARÛNÎ

Abdullatif Uyan

Dileğini iste, vereyim!

Hace Osman Harûnî hazretleri, ahireti düşünerek çok ağlardı.

Bir gün namaz kılıyordu. Gaipten bir ses duydu. Kulak verdi:

“Yâ Osman! Namazını beğendim ve kabul ettim. Dileğini iste vereyim” diyordu.

Namazını bitirdi. Ellerini kaldırdı ve o sese cevaben:

“Yâ Rabbî! Ben senden seni istiyorum” dedi.

Bir müddet geçti. Aynı sesi yine duydu. Kulak verdi:

“Ey Osman! İsteğini kabul ettim. Başka ne istersen iste ki vereyim” diyordu.

Çok duygulandı:

“Yâ Rabbî! Muhammed Aleyhisselam’ın ümmetinden olan bütün Müslümanların günahkârlarını affet” diye niyazda bulundu.

Duası kabul olundu.

Birkaç gün geçti.

O sesi yine duydu:

“Yâ Osman! Onlardan otuz bin günahkârı sana bağışladım” diyordu.

Osman Harûnî bundan sonra her namazının arkasından böyle dua eder ve aynı cevabı işitirdi.

Onun duasıyla affolanların sayısını ancak Cenab-ı Hakk bilir.