OSMAN HARÛNÎ
Abdullatif Uyan
Dileğini iste, vereyim!
Hace Osman Harûnî hazretleri, ahireti düşünerek çok ağlardı.
Bir gün namaz kılıyordu. Gaipten bir ses duydu. Kulak verdi:
“Yâ Osman! Namazını beğendim ve kabul ettim. Dileğini iste vereyim” diyordu.
Namazını bitirdi. Ellerini kaldırdı ve o sese cevaben:
“Yâ Rabbî! Ben senden seni istiyorum” dedi.
Bir müddet geçti. Aynı sesi yine duydu. Kulak verdi:
“Ey Osman! İsteğini kabul ettim. Başka ne istersen iste ki vereyim” diyordu.
Çok duygulandı:
“Yâ Rabbî! Muhammed Aleyhisselam’ın ümmetinden olan bütün Müslümanların günahkârlarını affet” diye niyazda bulundu.
Duası kabul olundu.
Birkaç gün geçti.
O sesi yine duydu:
“Yâ Osman! Onlardan otuz bin günahkârı sana bağışladım” diyordu.
Osman Harûnî bundan sonra her namazının arkasından böyle dua eder ve aynı cevabı işitirdi.
Onun duasıyla affolanların sayısını ancak Cenab-ı Hakk bilir.