Minare tutmak
Çocuğum, oruçluyum ve güneş İstinye sırtlarına değdi değecek… Ben İncirköy camisinin Paşabahçe yö- nünde kalan fırında, pide kuyruğun- dayım. Benzi süzülmüş insanlar benle birlikte beklemede. Kızgın fırından ara sıra birkaç […]
Sayı: Temmuz (7.Sayı)
“Dîvanyolu Maviler” Türkiye Gazetesi’ni gezdi
Dîvanyolu’nun alt birimi olan gençlik gruplarından, Kandilli Kız Anadolu Lisesi öğrencileri tarafından kurulan “Dîvanyolu Maviler” Türkiye Gazetesi’ni gezdi.
Marmaraevleri Dîvanyolu Okuma Grubu
İstanbul Beylikdüzü’ndeki Marmara Evleri’nde “Dîvanyolu Dergisi Okuma Grubu” oluştu… Öğretmen Ayhan Özbek ve çevresindeki dinamik gençler, haftada bir gün düzenli olarak toplanıyorlar, akşam yemeğini birlikte yiyorlar ve okuma yapıyorlar.
Anadolu elbette çok önemlidir.
Dîvanyolu’muzun, eski dergi okuyucuları tarafından hüsnü kabul görmesinin yanında, aynı zamanda gençleri de kucaklamış olması hepimizin mutluluğunu arttırıyor. Bunlarla birlikte Anadolu Basını tarafından da dergimiz öne çıkarılıyor.
Kahramanmaraş Gazetesi’nde ise İbrahim İnal, dergimizi anlatıyor…
Bir Dergi ki; Dergi ötesi bir hizmet Dîvanyolu… Kültür, sanat, tarih, edebiyat ağırlıklı ve içtimai hayattan kesitler içeren dolu dolu bir dergi… İstanbul’ da filizlenen ve yurt sathına dalga dalga […]
Gerçek hikâyeleriniz… Hayatım Roman -Başka İstanbul yok!-
İncirli metrobüs durağındayım. İstanbul Üniversitesi Avcılar Yerleşkesine gideceğim. O ara istasyonda iri yarı bir gencin hareketi gözüme takıldı.
Pervari’ye otobüs kaçta kalkar? (Op. Dr. Ethem İlhan Olgay- Ankara)
Hayatımız roman oluyor ama bu romanlardan ders alınmazsa cemiyetimiz bugünkü gibi insan kılığında canavarlarla dolmaya devam eder.
Sabır Sarmaşıkları
Harabât Ehli Cânân gelir aklıma hep, cân gider! Günler geceler permeperişân gider…
Dağı Dolanan Yol
Yusuf, elindeki kitabı sedirin üzerine bırakırken üzgündü. Gözlerini kırpmadan duvarlarda, yerdeki halının nakışlarında gezdirdi.
TORTOLA’NIN TAVUKLARI
Karayipler’deki Bâkire Adaları grubuna dahil Tortola adasında tavuklar sokakta geziniyor. Hani bizde sokak köpekleri vardır, yahut sokak kedileri. Tortola’da da “sokak tavukları” var. Pardon, majestelerinin tavukları!
-Özel Dosya- Türk basınının baypas bekleyen kalbi Bâbıâli-
Bâb-ı âli işgal mi edildi, yoksa meydanı kendi mi terk etti? “Büyük Kapı” yeniden açılacak mı? Bir şey yapılacaksa, beklenen nedir?
İSTANBUL VALİLİĞİ BİNASININ TARİHÇESİ (BÂB-I ÂLİ)
“Yüksek kapı”, “yüce kapı” anlamlarını taşıyan bu terim Sadrazam konağına işaret etmektedir. Anlamı genişledikçe Sadrazam konağına “Paşa Kapısı” ve “Bâb-ı Âsafi” denmeye başlamıştır.
Cumhuriyet Dönemi ve Türk Basını
Eski Sadaret (Sadrazamlık) binası, Cumhuriyetin kurulmasından sonra Vilayet Konağı olarak kullanılmaya başlanmış ve yeni devre uyacak şekilde sıvanmıştı. 1980 ve 1997 yıllarındaki restorasyonlarda kaldırılmış ve örtülmüş ne varsa bina eski […]
El ele vermek zamanı
Yumurta mı tavuktan çıktı, tavuk mu yumurtadan? Böyle olduğu için mi bu hale düştü Babıali, yoksa bu hale düştüğü için mi böyle oldu!..
Babıali, zamana yenik düştü
Vehbi Vakkasoğlu Babıali’den basın yayın dünyası çekildi. Keşke öyle olmasaydı. Hiç olmazsa orada, bir zamanların hatırasını yaşatacak müzeler, korunan mekânlar olsaydı.
Babıali geri dönmez ki…
Babıali zaten kalmamıştı ki, sadece adı var. Dolayısıyla şimdiki durum hiç sürpriz değil… Sahibi gazeteci olan gazete kaldı mı, bilemiyorum.
Şehirleri zevksizler ve hayalsizler öldürür
İnsanı asıl yaşatan hatıralardır. Yazık ki, talihsiz şehirlerimiz bu kıymetleri ve elzemleri fark edemeyenlere emanet edilip duruyor.
Yürek sızlatan nostalji…
Kalem erbabının hatıraları turizm dozeriyle dümdüz edildi. Gazeteciler okuyucudan koptu ve füme plazalara hapsedildi.
Bâb-ı âli, bâb-ı âdi olmasın
Bâb-ı âli ve bütün o mübarek çevre, Haçlı talanıyla darmadağınık edilmekte. Günümüz Türkiye’sinde Cumhurbaşkanlığı “Çankaya” kelimesiyle ifade edilebilmekte.
Babıali’mi bana geri verin!
Türk basınının Babıali’de konuşlandığı yıllar, gazeteciliğin altın çağıdır. Evet, günümüzdeki kadar büyük binalara, mali güce, imkanlara, en önemlisi teknolojiye elbette sahip değildi ama; mesleğin itibarı o dönemde tavan yapmıştır.
En azından bir sokak yaşatılmalı
Deveye, “Boynun neden eğri” diye sormuşlar, “Nerem doğru” diye cevap vermiş… Osmanlı İstanbul’unun, başka bir tabirle Tarihî Yarımada’nın her noktası, fetihten bu yana tarihimizin pek çok hadisesi ile yoğrulduğu için […]
Babıali geri dönmez ki…
Basın kuruluşlarının Bâbıâli’yi terke zorlanmasıyla kültürel değer açısından Cağaloğlu ve çevresi bir şey ifade etmez hale geldi.
-Röportaj- Mehmet Nuri Yardım: “Bâbıâli işgali sürüyor”
Gazeteci, edebiyatçı ve yazar Mehmet Nuri Yardım, Bâbıâli adıyla tarihî kimliğe sahip olan Cağaloğlu’ndaki işgâlin devam ettiğini belirterek, yetkilileri duruma müdahale etmeye dâvet ediyor. “Henüz çok geç değil, semt kurtarılabilir.”
Okyanus’a mektup
Uçsuz ve bucaksız bitkinliğimle uzandım kıyılarına. Gözlerimin önündesin devamlı, nadir uğruyorsun sahilime. Fakat yine de kucaklıyorsun dört bir yanımı geldiğin vakit.
Güneş, Deniz, Rüzgâr ve Balonlar
Civcivlerin yemini suyunu verdim, bilgisayarı kapattım ve başladım hazırlanmaya. Dışarı çıkmalı hayata karışmalıydım bir an önce…
Bir Şehzâde
Yatak odasında, pencereye bitişik bir güvercin odası vardı. Onları pek sever, her sabah güvercin sesleriyle uyanmaya bayılırdı.
-Röportaj- İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu İSTANBUL’A SEVDALI OLMAK İSTANBUL’A VALİ OLMAK
İstanbul’un Valisi Hüseyin Avni Mutlu; arkadaşlarımız Recep Koçak ve Yakup Tutum’un sorularını öyle samimiyetle cevapladı ki…
GÜL İÇİNDE GÜL’Ü BİLSEM
Deli dolu gezer miydim? Yol içinde yolu bilsem! Bu kadar çok yazar mıydım? Dil içinde dili bilsem! Hem arıya hem peteğe, Ders verirdim kelebeğe. Konar mıydım her çiçeğe? Bal içinde […]
Hikmetlerle Donatılmış Bedenimiz ve Tefekkür
“Tefekkür” fikrin, düşüncenin batıldan hakka gitmesidir. Ve dahası çok az bir tefekkür, nafile ibadetten çok çok hayırlıdır.
Aşkın Kimyası ve Tuzakları
‘Aşkın Kimyası’ kavramı insanlara ilaç verilerek onlarda romantik duyguları uyandırmak ya da tam tersine bir ilaçla bu duygusal eğilimlerin yok edilebileceğini anlatmak için kullanılan bir kavramdır.
CELP KÂĞIDI
Aradın güzelliği besmelesiz benizde, Sevgiyi mızrakların ucunda alkışladın. İlkyazın sularını yıkadın son denizde, En sevimli düşmanın yüreğinde kışladın…
Hak Teâlâ’yı tenzih ve takdis
(Sübhânallahi ve bi-hamdihi) güzel kelimesi, Hak Teâlâ’nın tenzîhini ve takdîsini (ya’nî Ona yakışmayan aşağılıklardan ve kötülüklerden uzak olduğunu) çok güzel bildirmektedir.
Bişr-i Hafî
Neden yalınayaksınız? Bişr-i Hafî hazretlerine “Bu dereceye ne ile yükseldiniz?” diye sordular. “Bir şeyle” buyurdu. “O nedir efendim?”
Sevda Tadında Dîvan Edebiyatı Sohbetleri
Halilî Kahramanmaraşlı… Tabi eskiden kahraman demeye gerek yoktu Maraş deniyordu yetiyordu. Sonradan biz biraz süslü isimler kullanmayı tercih ettik.
MUAMMA
Bir çetrefil yol ki zülfü dolaşık Attığım her adım başı dilemma Bir onulmaz aşk ki kana bulaşık Aşığına vaz sürmek bir muamma.
Akşehir’in Ak Yüzlü Hasan’ı
Bazı kelimeler, kavramlar size hep bazı güzel insanları hatırlatır. Öyle güzel kokular vardır ki, sizi hep çocukluğunuzun unutulmaz günlerine götürür.
Çocukları Bulmayın
Palette bütün renkler gökkuşağı gibi dizilmişti. Yeşil hepsinden fazlaydı. İlk fırça darbesi yeşille geldi. Tuvaldeki yeşiller çoğaldıkça bir kır görünümü oluşmaya başladı.
Kifayetsiz
Şair “Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek” derken, insana dair bir kusurun altını çiziyordu; üstelik kusur hafif kalır bu ahmaklığı tarif etmek için…
Yürümek
Yürümek, bir fiilin ötesinde, devasa bir anlamı ihtiva eden karşı duruş hareketi… Asıl anlamı yürünen yolla kaim olan yorucu mücadele… Yürümek, amaçlıdır, bir neticeye, ödüle âşıktır.
Ne Güzelmiş Meğer …
Bir kitap okudum hayatım değişti derler ya bazen… Ben henüz öylesine denk gelmedim ama sayfalarını karıştırdığım bir kitapta aynen şöyle yazıyordu:
Yalancı Bahara Aldanmak
Aldanmışsın! Öyle diyorlar senin için. Yalancı bahara aldanan bütün saf kalpli âşıklar gibi, sen de aldanmışsın. Bir kere gülümseyince… Biraz ısıtınca yüreğini…
Kalbin Sınırsızlığındaki Nefes
Ellerimde dua kuşları, kalbimde hasret yokuşları. Eninde sonunda biteceksin dünya, çok şükür sen de benim gibi fânisin dünya.
Sevgiliye mektup: Çok Zaman Oldu
Tohumlar suya doydu, filiz oldu, başak oldu boy, boy. Ve başaklar buğdaya durdu. Çok zaman oldu… Hasat zamanı yakın…
Mavi
-Maviler’in tonuna dair…- Gözler arayışta maviyi, sevgiyi, aşkı. Ve her bakış kaybediş sanki. Mavi derin mavi sonsuz mavi bucaksız. Tıpkı…
Taşova’nın Bilge Karıncaları
Eleştirinin onaran, büyüten, olgunlaştıran rengine değil de hep eksilten, acıtan, susturarak paslı yalnızlıklara salan rengine sahibizdir toplum olarak.
MADDE BAĞIMLILIKLARI VE SİNEMA
Sanat ve bağımlılık, ilkokulda Yeşilay haftası için bir resim çizmem istendiğinden beri gözlemlediğim kadarıyla ayrılmaz bir ikili durumunda. Buna ek olarak cinsel çağrışımları da ekleyebiliriz.
Gönül Gözü Neylesin
Yoktun ki baktığım hiç bir yönde…Hiç dolanmadı bir kuşak gibi aynı anda aynı rüzgar; ikimizin beline… Hiç… Ama hiç tuzu karışmadı; Gözyaşlarımızın! ..