Şehir

Sevdiği köşe yazarının, o günkü yazısını okuyunca
“soluduğu havayı hissetme”yi denedi.
İnsan, her an; farkında bile olmadan tadıyordu
aslında soluduğu havayı… Bu kez farkında olarak
derin bir nefes aldı…
Tuttu… Ve bıraktı…
Ohh… Ne kadar ferah, taze ve lezzetliydi ciğerlerine
dolan hava…
Şükürler olsundu…