Haluk Ecevit Çocukluğumun en eğlenceli yılları, dokuzyüzyetmişbeş doğumlu abilerimin ortaokul zamanına denk gelmişti. Okullarda sabahçı-öğlenci kavramları olduğunu ilk olarak onlarda görmüştüm. Onlar, köyümüzdeki ilkokuldan mezun olduktan sonra artık kara önlüklerini […]
» Read moreOkul bitmişti. Bir sene boyunca aylaklık edip olmadık işlerle uğraştıktan sonra askere gitmiştim. Ama o da bitmişti işte. Hayatı erteleyip kaytarmak için hiçbir mazeretim kalmamıştı. Bir işin ucundan tutmak gerekliydi […]
» Read moreKöy insanları o yaz yine hummalı bir çalışmanın içinde bulmuşlardı kendilerini. Açlığın, yokluğun ve çaresizliğin ne demek olduğunu bizzat yaşayarak öğrenen, bunları bir miras gibi önceki nesillerden devralarak hayata başlayan […]
» Read moreOna nerede ve nasıl rastladığımı düşünüyorum da şimdi… Sanırım babamın paltosu içinde bize geldiği gün, güneşe alışamamış gözlerle, ona uzanan elleri nefes nefese koklarken görmüştüm ilk olarak.
» Read more
