Osman B.Karabacak Annesi için üzülüyordu. Çünkü Cennete gidemeyecekti! Bağdat sokaklarında hamallık yaparken tanıştığı ağabeylerini işitince; bir yerine sancı girmiş gibi irkilmişti annesi. Sonra korku ve panikle açtığı gözlerini kendisine dikmiş… […]
Osman B. Karabacak Öğrenciler kütüphaneyi hep açık bulurlardı, derslerden önce, öğle teneffüslerinde, derslerden sonra, ikinci etüd bitip de yatakhaneye çıkarken. Işıklar hep açıktı. Ne zaman uyuyor bu Camgöz? *** Onun […]
Osman B. Karabacak Kilolarından kurtulmak için gösterdiği gayreti herkes takdir ediyordu. Dağ gibi Selim yedi-sekiz ayda erimiş, süzülmüş, değişmişti. Şaşırtıcı bir değişimdi; Selim rejimde, Selim spor yapıyor, Selim sigara içmiyordu… […]
Eskiden de buraya geliyordu. Canı sıkıldığında okulu asıyor, Gülhane Parkı’nda dolaşıyordu. – Pek değişmemiş… * Otobüs durağı hep kalabalık olurdu. Bir sonraki daha boştur diye beklerken vakit geçer, okula geç […]
Öğretmenliği sevmişti. Dersler bitse de kasabanın köylü çocukları cıvıl cıvıl etrafını sarıyor. O da her akşam onlara ayrı bir hikâye anlatıyordu. Dünyanın dört bucağında geçen maceraları sanki yaşamış gibi tarif […]
Şehirlerin, kasabaların, yemyeşil ovaların arasından hızla geçerken TGV ile Frankfurt’tan Paris’e gitmeyi seçtiği için kendini kutladı. -Uçak ile gitseydim hiçbir şey göremeyecektim… Küçükken yaz tatillerinde memlekete giderken de hiç uyumaz, […]
Vakit de geçmiyor. Daha gelmedi. Köprüde trafik mi var acaba? Yoksa gelmeyecek mi? Okulu bırakmasın… Saat kaç? Daha dokuz olmamış ki. Gelir. Gelmeli… Her gün, her sabah kafasının içinden bunları […]
Sabaha karşı indiği havaalanında, üzerinde “Turist Information” yazan büronun önünde durdu. Bir haritaya sahip olmanın faydalı olduğunu biliyordu. Çok seyahat etmenin getirdiği tecrübe! Camekanın gerisindeki, kısa boylu, esmer kadın önüne […]
